اتریوم چیست؟ | هرچیزی که از اتریوم تا سال ۲۰۲۳ می‌دانیم

در بازار ارزهای دیجیتال، اتریوم به‌عنوان دومین رمزارز بزرگ، در کنار بیت کوین، خود نمایی می کند. ویژگی‌های منحصر به فرد و قابلیت‌های نوآورانه این رمز ارز، باعث شده است در دنیای اقتصاد دیجیتال جایگاه ویژه ای پیدا کند. اتریوم به‌عنوان یک پلتفرم منبع باز برای اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه اپلیکیشن‌های بلاک چینی یا DApps طراحی شده است.

اتریوم برای رفع محدودیت‌های سیستم‌های سنتی مالی و متمرکز، ظهور کرد و بر ارائه شبکه ای غیر‌متمرکز و ایمن برای انجام تراکنش‌های سریع و ارزان، با دسترسی عمومی، متمرکز شد. این رمز ارز از زبان برنامه نویسی تورینگ برای اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می کند که به توسعه دهندگان امکان می دهد برنامه‌های پیچیده را روی بلاک چین اجرا کنند. امکانات و پروژه‌های مختلفی مانند NFT‌ها،DeFi ، DAO باعث شده است ارز اتریوم، به‌عنوان ابزاری قدرتمند در شکل گیری اقتصاد دیجیتالی، شناخته شود.

اتریوم چیست؟ چگونه به بازار رمزارز وارد شد؟ فرایند ماینینگ اتریوم چگونه است؟ چه تفاوت‌هایی با بیت کوین دارد؟ از جمله سوالاتی است که تلاش کردیم در این مقاله پاسخی مناسب برای آنها ارائه کنیم.

 

معرفی ارز دیجیتال اتریوم

گسترش فناوری بلاک چین، تحولات عظیمی در اقتصاد و بازار جهانی را در پی داشته است. پس از بیت کوین که با هدف تحول سیستم مالی سنتی پا به عرصه وجود گذاشت، اتریوم با هدف ایجاد تغییر در تمامی جوانب مالی و غیرمالی و ایجاد بستری جهانی برای برنامه‌های غیر‌متمرکز، با دسترسی عمومی ظهور کرد. 

اتریوم یک سیستم غیر‌متمرکز و منبع باز جهانی است که از فناوری بلاک چین برای اجرای مقاصد خود استفاده می‌کند. یک دفتر کل عمومی غیر‌متمرکز و توزیع شده که تراکنش‌ها در آن تایید و ثبت می‌شود. به این معنا که مشارکت کنندگان در شبکه اتریوم نسخه یکسانی از این دفتر را در اختیار دارند که می‌توانند تراکنش‌ها را ردیابی کنند و از این جهت که توسط نهاد یا مرکزی اداره و مدیریت نمی شود، بلکه مشارکت کنندگان در شبکه عامل اصلی مدیریت آن هستند، سیستمی غیر‌متمرکز شناخته می‌شود. به‌علاوه تراکنش‌های بلاک چین با استفاده از رمزنگاری تایید شده و امنیت شبکه را تامین می‌کنند.

 اتر (ETH) ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم است که مانند سوختی برای فعالیت شبکه عمل کرده و به انجام تراکنش‌ها کمک می‌کند. مقیاس‌پذیری، قابلیت برنامه ریزی، امنیت و غیر‌متمرکز بودن، از ویژگی‌هایی است که در طراحی اتریوم مورد توجه قرار گرفته است و بستری برای اجرای نرم افزارهایی را برای کاربران فراهم می‌کند که در برابر سانسور، تقلب و خرابی مصون باشند. به‌علاوه در اجرای بسیاری از امور مالی غیر‌متمرکز (DeFi) و سایر قراردادهای هوشمند مرتبط با فناوری بلاک چین نیز مورد توجه قرار گرفته است.

از آنجا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خود را دارد به‌عنوان یک کوین شناخته می‌شود و در بلاک چین خود بستری را برای اجرای هزاران بازی و برنامه مالی فراهم کرده است. محبوبیت این بستر به حدی است که بسیاری از توکن‌های رمزارز دیگر نیز از آن استفاده کرده اند. 

ویژگی منحصر به فرد اتریوم این است که علاوه‌بر استفاده از توکن بومی اتریوم برای خرید و فروش کالا و خدمات، کاربران می‌توانند روی بستر بلاک چین برنامه‌هایی بسازند که مانند نرم افزارهای رایانه ای، قابل اجرا هستند و اطلاعات شخصی را ذخیره و منتقل کنند و یا تراکنش‌های مالی پیچیده را انجام دهند.

 

بخش ۱: تاریخچه اتریوم

از آغاز صنعت رمز ارزها، ارزهای دیجیتال بیشماری ایجاد شده و از بین رفته اند، در این بین ارز اتریوم از جمله ارزهایی بود که رشد کرد و به گسترش پروژه‌هایی که از این فناوری استفاده کردند، کمک کرد. اتریوم پس از بیت کوین، دومین رمزا رز بزرگ با بیشترین ارزش بازار است و حدود 60 درصد از کل اکوسیستم DeFi (مالی غیر‌متمرکز) را به خود اختصاص داده است. 

علی‌رغم عمر کوتاه اتریوم نسبت به دارایی‌های سنتی، مسیری پر فراز و نشیب را طی کرده است. 

بنیان گذار اتریوم برخلاف بنیانگذار بیت کوین، مسیری پنهانی را در پیش نگرفت و این موضوع ردیابی مسیر عبور اتریوم را تسهیل می‌کرد. بوترین، قبل از معرفی اتریوم، چهره ای سرشناس در فضای صنعت ارزهای دیجیتال بود. وی از بنیانگذاران مجله بیت کوین بود و چندین مقاله تحقیقاتی در مورد فناوری‌های جدید رمزارز از جمله کالر کوین‌ها (color coins) نوشت. 

از آنجا که بوترین وایت پیپر اتریوم را نوشت، اغلب به‌عنوان بنیانگذار اتریوم شناخته می‌شود. با این حال نمی توان نقش بسیاری از دانشمندان علوم کامپیوتر را در این مسیر نادیده گرفت. علی‌رغم عمر کوتاه اتریوم نسبت به دارایی‌های سنتی، مسیری پر فراز و نشیب را طی کرده است. در ادامه مروری به تاریخچه اتریوم خواهیم داشت.

2013-2014: معرفی اتریوم

بر اساس جدول زمانی رسمی بنیاد اتریوم، با انتشار وایت پیپر اتریوم توسط ویتالیک بوترین در سال 2013، اتریوم رسما در بازار رمزارز، معرفی شد. در این سند، بوترین نواوری‌های بسیاری را برشمرد که ارز دیجیتال اتریوم را از سایر رمز ارزها متمایز می‌ساخت. به‌علاوه تشریح کرد که اتریوم چگونه این امکان را برای توسعه دهندگان فراهم می‌کند که از ابزارهای بلاک چین مانند قراردادهای هوشمند برای ساخت dApps (برنامه‌های غیر‌متمرکز) استفاده کنند. همچنین با معرفی کد قرارداد هوشمند خودکار، به گسترش امکانات فناوری بلاک چین کمک کرد. اتریوم به جای استفاده صرف از بلاک چین برای ثبت تراکنش‌های مالی، به تمرکززدایی اینترنت اقدام کرد.

در سال 2014، بوترین در کنفرانس بیت کوین در امریکای شمالی، از چشم انداز خود برای بلاک چین جدید صحبت کرد. در اواخر همان سال، تیم اتریوم پیشنهاد ICO  برای عرضه اولیه ETH را مطرح کرد و در این عرضه اولیه، حدود 18 میلیون دلار بیت کوین جمع آوری کرد.

2015: اتریوم فعال شد

در جولای 2015، بلاک چین اتریوم با نام «Frontier» راه اندازی شد. در ابتدا، اتریوم مانند شبکه بیت کوین، از همان مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) استفاده کرد. در این سیستم، کامپیوترها باید مسائل الگوریتمی پیچیده‌ای را برای ارسال تراکنش‌های جدید بر روی بلاک چین حل کنند و هر کامپیوتری که پیش از همه این معما را حل کند، توکن ETH را به‌عنوان پاداش دریافت می‌کند.

برخلاف بیت کوین، برای اتریوم هیچ سقف عرضه ای تعریف نشد و بوترین پاداش بلوک اولیه برای استخراج اتریوم را 5 ETH  در هر  بلوک تعیین کرد. به‌علاوه ماینرهای اتریوم نیازی به استفاده از ریگ‌های ASIC که برای استخراج بیت کوین و لایت کوین استفاده می‌شود، نداشتند و فرایند استخراج اتریوم با استفاده کامپیوترهایی با واحد‌های پردازش گرافیکی (GPU) انجام می‌گرفت.

2016: «هک DAO» 

در صنعت ارزهای دیجیتال، DAO، سازمان غیر‌متمرکز مستقلی است که به یک پروتکل منبع باز مبتنی بر جامعه اشاره می‌کند. همه اقدامات در یک DAO، از جمع آوری اطلاعات تا اجرای دستورات، با استفاده از قراردادهای هوشمند مستقل انجام می‌شود. 

در سال 2016، DAO، به‌عنوان یک پروتکل قرارداد هوشمند خاص روی اتریوم معرفی شد که توانست 150 میلیون دلار ETH جمع آوری کند. تمامی مشارکت کنندگان در این DAO، در مورد نحوه استفاده از خزانه ارز دیجیتال حق رای داشتند. اما هکرها متوجه چند باگ در کد DAO شدند و حدود 50 میلیون دلار ETH را سرقت کردند. 

پس از انتشار خبر هک DAO، تنها یک سال پس از راه اندازی شبکه، جامعه اتریوم به دو گروه تقسیم شد. گروه اول که خواستار ایجاد زنجیره اتریوم جدید برای بازپرداخت سرمایه گذاران DAO، بودند و گروه دوم که اعتقاد داشتند هرگونه تاثیر خارجی بر بلاک چین اتریوم بر خلاف ماهیت غیر‌متمرکز بودن ارز دیجیتال است. در میان اختلاف نظر‌ها در نهایت اکثر توسعه دهندگان اتریوم به ایجاد زنجیره فرعی معروف به فورک اقدام کردند که این پروژه جدید بعدها به زنجیره اصلی اتریوم امروزی بدل شد.

2017-2021: ارتقاهای عمده قبل از "ادغام"

پس از هک DAO، اتریوم پیشنهادهای جدیدی در ارتباط با ارتقاء بلاک چین خود را ارائه کرد. از جمله، بیزانتیوم فورک سال 2017، پاداش بلوک را از پنج اتریوم به سه اتریوم کاهش داد. با این به روزرسانی، فناوری جدیدی معرفی شد که ساخت بلاک چین بر روی اتریوم را آسان‌تر کرد. این بلاک چین‌های لایه 2 (مانند، Polygon) به جنبه ای مهم از اکوسیستم اتریوم تبدیل شده اند.

توکن‌های غیر قابل تعویض NFT اتریوم نیز در سال 2017 خبرساز شدند. به لطف بازی NFT CryptoKitties، فعالیت در بلاک چین اتریوم به رکورد بالایی رسید. حجم معاملات برای CryptoKitties به قدری بالا بود که توسعه دهندگان بازی تصمیم گرفتند بلاک چین "Flow" خود را ایجاد کنند. تمایل شدید به CryptoKitties در سال 2017 و علاقه روزافزون به NFT‌ها، نگرانی‌های را در مورد سرعت و مقیاس‌پذیری اتریوم ایجاد کرد.

ارتقاهای سال 2019، استانبول و قسطنطنیه، بر بهینه سازی ساختار هزینه گاز اتریوم و معرفی راه حل‌های مقیاس‌پذیری بیشتر تمرکز داشتند. علاوه‌بر راه‌اندازی راه‌حل‌های جدید برای بلاک‌چین‌های لایه ۲، ارتقای قسطنطنیه راه را برای انتقال آرام به مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) هموار کرد.

برخلاف اثبات کار، اثبات سهام به اعتبارسنجی‌ها نیاز دارد تا یک ارز دیجیتال بومی را در بلاک چین قفل کرده یا به اشتراک بگذارند. هر کسی که ارزدیجیتال خود را به اشتراک بگذارد، می‌تواند بلوک‌های جدید را تأیید کند و جوایزی را به صورت رمزارز دریافت کند. بوترین معتقد بود انتقال اتریوم به یک توافق PoS از بسیاری جهات به نفع بلاک چین خواهد بود. PoS نه تنها پتانسیل ارتقاء مقیاس‌پذیری را افزایش می‌دهد، بلکه به طور قابل توجهی ردپای کربن در اتریوم را کاهش می‌دهد.

در پایان سال 2020، اتریوم یک بلاک چین PoS به نام "زنجیره Beacon" معرفی کرد. در نهایت، Beacon Chain در رویدادی به نام Merge جایگزین بلاک چین PoW اتریوم شد.

2022: معرفی اتریوم 2.0

پس از آزمایش‌های بی‌شمار و سال‌ها انتظار، تیم اتریوم اعلام کرد که بلاک چین PoW را در سال 2022 در زنجیره بیکن «ادغام» می‌کند. در 15 سپتامبر، اتریوم با موفقیت به یک بلاک چین PoS تبدیل شد.

علی‌رغم اینکه ادغام یکی از مهم‌ترین به‌روزرسانی‌ها در تاریخ ارزهای دیجیتال بود، اما تأثیر مستقیمی بر سرعت یا کارمزد تراکنش‌های اتریوم نداشت. در عوض، اجماع PoS زمینه را برای ارتقای بیشتر فراهم کرد که می‌تواند تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر را به‌همراه داشته باشد. برجسته ترین اثر ادغام کاهش مصرف کربن در استخراج اتریوم بود. از آنجایی که دیگر نیازی به ماینرهای GPU نبود، اتریوم  مصرف برق خالص خود را تا ۹۹.۹۵ درصد کاهش داد. به لطف اجماع PoS، اتریوم از یکی از بزرگترین آلاینده‌ها به یک بلاک چین دوستدار محیط زیست تبدیل شد.

ادغام همچنین انتشار روزانه اتریوم را تغییر داد. بنیاد اتریوم ادعا کرد که پس از ادغام روزانه حدود 1700 ETH وارد چرخه گردش می‌شود. علاوه‌بر ادغام، در یک بیانیه مطبوعاتی، در سال 2022، بورس کالای شیکاگو (CME Group) اعلام کرد که معاملات آتی اتریوم را ارائه خواهد کرد. در سال 2017، CME برای اولین بار معاملات آتی بیت کوین را به سرمایه گذاران مشتقات معرفی کرد. راه اندازی مشتقات اتریوم به سرمایه گذاران نهادی بیشتری اجازه داد تا به نوسانات قیمتی اتریوم دسترسی داشته باشند.

 

بخش ۲: اتریوم در مقایسه با بیت کوین

بیت کوین و اتریوم هر دو از رمز ارزهای بزرگ و شناخته شده ای هستند که سهم بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را به خود اختصاص داده اند. این دو ارز دیجیتال در ابتدا به‌عنوان یک دارایی مجازی و منبعی برای ذخیره ارزش استفاده شدند.  

بیت کوین با هدف بهبود سیستم مالی و وسیله مبادلاتی طراحی شد. طراحی اتریوم به گونه انجام شد که علاوه‌بر استفاده در مبادلات و وسیله پرداخت کالا و خدمات، به‌عنوان یک شبکه محاسباتی غیر‌متمرکز بتواند در ایجاد فضای غیر‌متمرکز مالی (DeFi) استفاده شده و دامنه فعالیت خود را نسبت به بیت کوین گسترده تر کرد.

هر دو رمزارز از فناوری بلاک چین برای تایید و ثبت تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. اما ارتقا و به روزرسانی‌های اتریوم که با نام اتریوم 2.0 در بازار مطرح شد، تغییرات قابل توجهی را در سرعت، پایداری و دسترسی ارزهای دیجیتال را در پی داشته است. 

علاوه‌بر مشابهت‌های این دو ارز دیجیتال شناخته شده، تفاوت‌هایی نیز در مکانیزم آنها قابل مشاهده است. بیت کوین بر اساس مکانیزم اثبات کار فعالیت می‌کند و از بلوک‌هایی تشکیل شده است که به طور متوسط در هر 10 دقیقه توسط هش SHA-256 استخراج می‌شود. استخراج بیت کوین با استفاده از دستگاه‌های ASIC انجام می‌شود و می‌تواند در هر ثانیه بین 3-5 تراکنش را پردازش کند.

اتریوم که در ابتدا با مکانیزم اثبات کار فعالیت خود را آغاز کرد، از سپتامبر 2022 دستخوش تحولات عمیقی شد و مکانیزم خود را به اثبات سهام تغییرداد. اتریوم با تمرکز بر ارائه پلتفرمی برای کسب درآمد از عملیات قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیر‌متمرکز ساخته شد. سرعت پردازش تراکنش‌ها در شبکه اتریوم خیلی بیشتر از بیت کوین است به طوری که در شبکه اتریوم 15 تراکنش در یک ثانیه پردازش می‌شود.

در بلاک چین بیت کوین استخراج بلاک جدید حدود 10 دقیقه زمان لازم دارد در حالی که اتریوم محدودیتی نداشته و این به ماینر‌ها بستگی دارد که چه تعداد تراکنش را در یک بلوک قرار دهند. 

 

بخش ۳: معماری اتریوم

اتریوم یک شبکه محاسباتی توزیع شده است که قدرت پردازشی خود را از طریق ماشین مجازی اتریوم (EVM) کسب می‌کند. اغلب از اتریوم به‌عنوان یک کامپیوتر جهانی یاد می‌شود، در این کامپیوتر، EVM پردازنده ای است که یک محیط اجرا برای قراردادهای هوشمند، دستورالعمل‌های مبتنی بر کد که توسط برنامه‌های کاربردی دیجیتال (dApps)، ارائه می‌دهد. هزینه این خدمات با استفاده از ارز بومی شبکه اتریوم  (ETH)پرداخت می‌شود. شبکه اتریوم متشکل از نودهایی است که براساس مجموعه ای از قوانین فعالیت می‌کنند.

اتریوم یک شبکه همتا به همتا با هزاران نود (nod)است که با استفاده از پروتکل‌های استاندارد شده با هم مرتبط هستند. لایه‌های شبکه، مجموعه ای از پروتکل‌ها است که به نودها اجازه می‌دهد یکدیگر را پیدا کنند و اطلاعات را مبادله کنند. این تبادل شامل ارتباطات یک به چند در شبکه و ارتباط یک به یک، تبادل درخواست‌ها و پاسخ‌ها بین نودهای خاص، است. برای اطمینان از ارسال و دریافت اطلاعات صحیح، هر نود باید به قوانین شبکه خاصی پایبند باشد.

سادگی از اصولی است که در طراحی اتریوم مورد توجه قرار گرفته و یک برنامه نویس معمولی نیز می‌تواند تمام مشخصات را در شبکه دنبال و پیاده سازی می‌کند. این موضوع چشم انداز اتریوم به‌عنوان پروتکل باز را نشان می‌دهد و تا زمانی که مزیت قابل توجهی وجود نداشته باشد، از بهینه سازی‌هایی که به پیچیدگی شبکه بیافزاید جلوگیری می‌شود.

معماری متاپروتوکل (Metaprotocol) و قابلیت‌هایش

مفهوم دیگری که در ارتباط با اتریوم مطرح می‌شود، مفهوم «متاکوین» است.پروتکل متاکوین راهی برای رمزگذاری داده‌ها در تراکنش‌های بیت کوین فراهم می‌کند. یک نود متا کوین به جای تعیین مانده حساب در طی زمان، با پردازش تمام تراکنش‌های بیت کوین و ارزیابی و تایید آنها، کار می‌کند. به‌عنوان مثال، یک پروتکل متاکوین در یک تراکنش ساده به چهار خروجی نیاز دارد: MARKER، FROM، TO و VALUE. MARKER در این خروجی‌ها FROM آدرسی است که کوین‌ها از آن ارسال می‌شوند. TO آدرسی است که کوین‌ها به آن ارسال می‌شوند و VALUE آدرسی است که مبلغ ارسال شده را رمزگذاری می‌کند. متاکوین نمی تواند از تراکنش‌های نامعتبر در تراکنش‌های بیت کوین جلوگیری کند و بر این اساس در شرایط بروز خطا در تراکنش‌ها به حالت پیش فرض باز می‌گردد. پروتکل متاکوین مزیتی را فراهم می‌کند که با استفاده از آن انواع تراکنش‌های پیشرفته‌تر، که پیاده‌سازی آنها با استفاده از پروتکل اصلی بیت‌کوین به تنهایی غیرممکن است، امکان‌پذیر می‌کند و کاربر می‌تواند رمزارز خود را ایجاد کند.

اجزای بلاکچین اتریوم

اتریوم مانند سایر ارزهای دیجیتال از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. تمامی اطلاعات در یک زنجیره طولانی از بلوک‌ها ذخیره می‌شود. این اطلاعات با ایجاد یک بلوک تازه، به بلوک جدید منتقل شده و به اطلاعات جدید اضافه می‌شود و در سراسر شبکه نسخه ای مشابه از بلاک چین توزیع می‌شود. 

این بلاک چین توسط شبکه‌ای از برنامه‌های خودکار تأیید می‌شود که در مورد اعتبار اطلاعات تراکنش‌ها به اجماع می‌رسند. اعمال تغییر در بلاک چین در گرو اجماع شبکه است و این امر امنیت شبکه را بسیار بالا می‌برد. 

اجماع با استفاده از الگوریتمی که معمولاً مکانیسم اجماع نامیده می‌شود به دست می‌آید. اتریوم از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کند، که در آن گروهی از  اعتباردهندگان، بلوک‌های جدیدی ایجاد می‌کنند و با هم کار می‌کنند تا اطلاعاتی را که در آنها وجود دارد را تأیید کنند. بلوک‌ها حاوی اطلاعاتی در مورد وضعیت بلاک چین و لیستی از تاییدیه‌ها (امضا و رای تایید کننده در مورد اعتبار بلوک)، تراکنش‌ها هستند.

 

بخش ۴: ماینینگ اتریوم

Mining فرآیندی است که در آن یک بلوک از معاملات به زنجیره‌بلاک اتریوم اضافه می‌شود. تنها راه افزایش حجم کلی توکن‌های دیجیتالی کمیاب در یک سیستم اثبات کار،  استخراج آنهاست. استخراج اتریوم نه تنها روشی برای ایجاد توکن‌های جدید بود بلکه با ایجاد، تایید، انتشار و گسترش بلوک‌ها در بلاچین،فرایندی برای ایمن سازی شبکه نیز به شمار می رفت. 

در استخراج ارز اتریوم از الگوریتمی به نام Ethash استفاده می شد.Ethash الگوریتم استخراج بود که در واقع بر روی شبکه اصلی اتریوم (Ethereum Mainnet) تحت ساختار منسوخ شده اثبات کار (Proof-of-Work) استفاده می‌شد. این الگوریتم بر این اساس کار می کند که یک استخراج‌کننده سعی می‌کند با محاسبات دقیق(brute force) یک ورودی nonce پیدا کند به گونه‌ای که هش (hash) حاصل، کوچک‌تر از یک آستانه‌ی تعیین‌شده با سختی محاسبه‌شده باشد. درجه سختی محاسبات به صورت پویا تنظیم می شود تا فرایند ایجاد بلوک به صورت منظم انجام شود.

اثبات کار (Proof-of-Work) دیگر به‌عنوان مکانیزم اجماع اصلی اتریوم وجود ندارد. به‌جای آن، اعتباردهندگان با قفل کردن مقداری از دارایی‌های اتر خود در شبکه در فرایند تایید مشارکت می کنند. 

مقایسه پروتکل Proof of Work و Proof of Stake

مکانیز اثبات کار بر اساس حل مسائل پیچیده ریاضی کار می‌کند. ماینرها برای تایید تراکنش‌های جدید و افزودن به ان به بلاک چین، رقابت می‌کنند و در قبال ان مقدار مشخصی ارز دیجیتال را به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. 

با رشد شبکه و ورود مسائل ریاضی پیچیده در سیستم اثبات کار بیت کوین، قدرت پردازش موردنیاز برای حل هر مسئله نیز افزایش یافت. معمولاً استخراج بیت کوین توسط شرکت‌های تخصصی انجام می‌شود که قادر به تهیه ریگ‌های گران قیمت استخراج بیت کوین و پرداخت هزینه انرژی مورد نیاز برای راه اندازی آنها، هستند. انتقاد وارد شده به مکانیزم‌های اثبات کار مانند بیت کوین، میزان مصرف انرژی سخت افزار‌های کامپیوتری است. 

در مکانیزم اثبات سهام، به تایید کنندگانی نیاز دارد که دارایی‌های دیجیتال خود را به اشتراک می‌گذارند تا امکان مشارکت در اعتبارسنجی تراکنش‌ها و افزودن بلاک‌ها به بلاک چین را کسب کنند. هر چه رمزارز بیشتری سرمایه گذاری شود، شانس بیشتری برای انتخاب شدن در فرایند تایید یک بلوک از تراکنش‌ها ایجاد شده و می‌توان پاداش آن را در قالب رمزارز دریافت کند. به‌علاوه در این سیستم کاربران متخلف با جریمه‌های مالی روبرو خواهند شد. 

با توجه به اینکه در فرایند اثبات سهام، سخت افزار کامپیوتری قدرتمندی مورد نیاز نیست، می‌توان گفت یک مکانیزم اجماع سازگار با محیط زیست شناخته می‌شود.

 

بخش ۵: توکن‌های ERC-20

یکی از آینده‌نگرترین جنبه‌های پروتکل اتریوم، استانداردهای کاملاً تعریف‌شده‌ای است که قابلیت همکاری را در تمامی dApp‌هایی که EVM پشتیبانی می‌کند، می‌سازد. این استانداردها در سراسر شبکه‌های لایه 1 تکرار شده اند که به دنبال تکرار عملکرد آن هستند.

ERC-20 استاندارد فنی برای توکن‌های قابل تعویض است که با استفاده از بلاک چین اتریوم ایجاد می‌شود. توکن‌های قابل تعویض قابل تبادل با یکدیگر هستند در حالی که این امکان برای توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) فراهم نیست. این استاندارد توسط توسعه دهنده Fabian Vogelsteller در سال 2015 برای رفع نیاز به یک استاندارد در قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم پیشنهاد شد. Vogelsteller این پیشنهاد را از طریق صفحه Github پروژه به‌عنوان یک ERC ارسال کرد. از آنجایی که بیستمین نظر بود، نام ERC-20 به آن اختصاص یافت.

 این پیشنهاد در سال 2017 به‌عنوان پیشنهاد بهبود اتریوم 20 (EIP-20) تصویب و اجرا شد. پس از تایید و اجرای این درخواست، توکن‌های قرارداد هوشمند پیاده‌سازی شده در بلاک چین اتریوم باید با این استاندارد مطابقت داشته باشند.

ERC-20 به توسعه دهندگان این امکان را می‌دهد تا توکن‌هایی با قابلیت قرارداد هوشمند ایجاد کنند که می‌توانند با سایر محصولات و خدمات استفاده شوند. این توکن‌ها نشان دهنده یک دارایی، حق، مالکیت، دسترسی، ارز دیجیتال هستند که به خودی خود منحصر به فرد نبوده اما قابل انتقال هستند.

 

بخش ۷: جدیدترین تغییرات در اتریوم

در سال 2022، با به روزرسانی اتریوم 2.0، به مکانیزم اثبات سهام روی آورد. این امر باعث شد نیاز به تجهیزات گران قیمت و پر مصرف ماینینگ که در فرایند تایید تراکنش‌ها استفاده می‌شود، از بین برود. بلاک چین اتریوم به Beacon Chain تبدیل شد و به‌عنوان یک لایه تسویه حساب برای تعاملات قرارداد هوشمند در سایر بلاک چین‌ها عمل می‌کند. 

Staking که شامل قفل کردن مقدار مشخصی از ارز دیجیتال برای شرکت در فرآیند تأیید تراکنش است، جایگزین ماینینگ برای تایید تراکنش‌های اتریوم شد. اتریوم 2.0 ردپای کربن در ارزدیجیتال را تا 99.9 درصد کاهش داد.

 

بخش ۸: توضیحات در مورد قیمت اتریوم

عرضه و تقاضا از جمله عواملی است که تاثیر قابل توجهی بر قیمت اتریوم دارد. عوامل متعددی باعث تغییر در عرضه و تقاضای اتر، از عوامل موثر بر اتریوم گرفته تا عوامل موثر بر بازار ارزدیجیتال و شرایط کلی بازار مالی جهانی، دارد.

رویدادهای خبری که مستقیما با شبکه اتریوم مرتبط هستند، بیشترین تاثیر کوتاه مدت و بلند مدت را بر قیمت اتریوم دارند.

 تغییرات در پروتکل که کاهش عرضه اتی را به دنبال خواهد داشت، از دیگر عواملی است که می‌تواند قیمت را تحت تاثیر قرار دهد.

افزایش تراکنش‌ها در هر ثانیه و یا کارمزد کمتر تراکنش‌ها، استفاده آسانتر و ارزان‌تر از شبکه را نوید می‌دهد که می‌تواند کاربران بیشتری را به بلاک چین جذب کند.

افزایش پاداش، نظر کاربران بیشتری را با هدف دریافت پاداش بیشتر، به شبکه جلب می‌کند. این موضوع می‌تواند عرضه در گردش را کاهش داده و معامله گران را به خرید توکن‌های بیشتر تشویق می‌کند. 

برعکس سناریو‌های مطرح شده، احتمال کاهش تقاضا برای اتریوم نیز وجود دارد. بر این اساس هر گونه تغییر در پروتکلی که نرخ تورم را افزایش دهد، زمان معاملات را کاهش و هزینه‌های انرژی را افزایش دهد و یا انگیزه‌های مشارکت دارایی‌های دیجیتال در فرایند استیکینگ را کاهش دهد، کاهش تقاضا برای اتریوم را به دنبال خواهد داشت. 

اخبار بازار کریپتو و اقدام قیمت بیت کوین، از دیگر مواردی است که می‌تواند بر قیمت اتریوم تاثیرگذار باشد. تاثیر حرکات هیجانی بازار ارزدیجیتال نیز می‌تواند محرکی بیرونی تاثیرگذار بر قیمت بازار اتریوم باشد. به ویژه وقتی موج حرکات هیجانی از جانب بیت کوین ایجاد شده باشد. 

اتریوم مانند هر دارایی قابل معامله دیگر، می‌تواند تحت تاثیر سطوح ترس و طمع بازار قرارگیرد. احساساتی که در اثر تغییرات سیاست‌های پولی و مالی و رویدادهای ژئوپلیتیکی و تغییرات در عملکرد اقتصادی ایجاد می‌شود.

 

بخش ۹: تاثیرات اقتصادی اتریوم

رشد صنعت ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر، باعث شد رمزارزها از یک تکنولوژی جدید دیجیتالی به فناوری‌های بزرگ با ارزش‌های تریلیون دلاری تبدیل شوند، به طوری که در حال تسخیر سیستم مالی جهانی هستند. رمزارزها به‌عنوان ارزهای معاملاتی برای خرید انواع کالا و خدمات استفاده می شوند. طرفداران ارزهای دیجیتال معتقدند این ارزها می توانند قدرت ایجاد و کنترل پول را از بانک‌های مرکزی بگیرند.

رمزارزهایی مانند اتریوم به ویژه در رویدادهای اخیر توانست نقش خود را در عبور از رکود اقتصادی نشان دهد. اتریوم با ارائه گسترده پلتفرم‌های DeFi، امکان دسترسی و کارآمدی مالی را برای کاربران خود افزایش دادند. بر اساس ارقام جمع آوری شده در اکوسیستم اتریوم، غیر‌متمرکز بودن، شفافیت، باز بودن و سرعت این پلتفرم‌ها می تواند نقش اساسی در روان سازی اقتصاد جهانی داشته باشد.

 

بخش ۱۰: مسائل قانونی و مالی اتریوم

ارز اتریوم، از توکن‌هایی است که در بدو ورود به دنیای رمزارزها با آن آشنا می شوید. اتریوم دومین رمزارز بزرگ جهان است و نسبت به بیت کوین، سریع‌تر و انعطاف پذیر تر است. 

بلاک چین اتریوم یک شبکه قابل برنامه ریزی است که اعمال تغییرات در آن دشوار است. طراحی آن به گونه ای بوده است که توسعه دهندگان علاه بر مشارکت در ایجاد توکن‌های جدید می توانند به قراردادهای هوشمند دسترسی داشته باشند. 

اصلی ترین ریسک هنگام مبادلات هر رمزارزی، نوسانات قیمت، هک، سرقت و تقلب است که رعایت مواردی می تواند در کاهش این ریسک موثر باشد.

مشاهده نوسانات شدید قیمت و صعودهای سریع و نجومی، هر کسی را وسوسه می کند تا تمام پول خود را سرمایه گذاری کند. اما همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست و ممکن است گاهی با شرایط بد بازار روبرو شوید. 

مبلغ سرمایه گذاری خود را مشخص کنید، پولی را که تحمل از دست دادن آن را دارید سرمایه گذاری کنید. روی سرمایه گذاری‌های بلند مدت تمرکز کنید تا بتوانید محدوده ضرر وسیع تری را در نظر گرفته و مجبور به فروش دارایی‌های خود با ضرر نشوید. در مورد خرید اتریوم تحقیق کنید، قیمت لحظه‌ای اتریوم را زیر نظر داشته باشید و مطمئن شوید که با اهداف سرمایه گذاری شما مطابقت دارد یا نه. 

پیدا کردن صرافی ارزدیجیتال مطمئن قدم بعدی در ورود به مبادلات ارزهای دیجیتال است. اتریوم از جمله ارزهایی است که تقریبا در تمام صرافی‌ها ارائه می شود. صرافی‌های مختلف را  بررسی کنید و مطمئن شوید که مطابق اصول مد نظر شما فعالیت می کنند و امکانات مبادلاتی خوبی ارائه می دهند.  مدارک اعتبار و مجوز‌های آن را بررسی کنید. از چه سازمان و نهادهای نظارتی مجوز‌های خود را دریافت کرده است و آیا سرمایه گذاری‌ها را تحت پوشش بیمه قرار می دهد؟ 

حساب کاربری خود را ایجاد کنید برای ورود به مبادلات حساب را شارژ کنید. در بسیاری از صرافی‌ها قبل از شارژ حساب باید نسبت به تایید هویت خود اقدام کنید. اصول امنیتی را برای حساب کاربری رعایت کنید. پس از شارژ حساب می توانید با دنبال کردن قیمت لحظه‌ای اتریوم، در زمان مناسب وارد معامله شده و مقدار اتریوم مورد نظر خود را خریداری کنید. 

کیف پول مناسب و مطمئن برای نگهداری اتریوم‌های خود انتخاب کنید. این امکان وجود دارد که دارایی‌های خریداری شده را در حساب کاربری خود نگهداری کنید اما ریسک سرقت و حمله هکرها به حساب صرافی را از یاد نبرید. از آنجا که بازیابی دارایی‌های دیجیتال سرقت شده، امری دشوار و غیرممکن است، بهتر است ارزهای خود را به کیف پول‌های شخصی منتقل کنید. 

به‌علاوه اطلاعات شخصی و محرمانه حساب خود را در اختیار هیچ کس قرار ندهید. از تماس‌هایی که درخواست اطلاعات از شما را دارند اجتناب کنید و از لینک‌های ارسال شده در پیام و ایمیل استفاده کنید.

 

بخش ۱۱: معرفی پروژه‌های بزرگ در حوزه اتریوم

اولین پلت فرم قرارداد هوشمند، اتریوم در سال 2014 راه اندازی شد. هزاران dApp در ماشین مجازی اتریوم اجرا می‌شوند یا با آن سازگار هستند. اتریوم به‌عنوان یک "کامپیوتر جهانی" ساخته شد، اولین بلاک چین که قابلیت قرارداد هوشمند را دارد. قراردادهای هوشمند الگوریتم‌هایی هستند که پس از برآورده شدن شرایط از پیش تعیین‌شده، به‌صورت خودکار اجرا می‌شوند. به این ترتیب است که قراردادهای هوشمند به ما اجازه می‌دهند تا ابزارهای مالی سنتی را تا حد امکان غیر‌متمرکز کنیم. Uniswap:پروتکل اصلی تبادل غیر‌متمرکز است که نسل جدید نقدینگی را نشان می‌دهد. این پروتکل به ارائه دهندگان نقدینگی اجازه می‌دهد تا شرایطی را که واجد شرایط دریافت کارمزد هستند، تعیین کنند. 

MakerDAO: اولین پروتکل وام غیر‌متمرکز است. MakerDAO پشت استیبل کوین محبوب دای قرار دارد. استیبل کوین‌ها نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که ارزش آن در طول زمان ثابت می‌ماند. این ثبات را با متصل شدن به ارز دیگری به دست می‌آورد. Pegging به کاربران این امکان را می‌دهد که بدون ریسک نوسانات قیمت در بازار رمزارز، وام بگیرند. 

برخلاف سایر استیبل کوین‌ها - که به دلار قدرتمند ایالات متحده متصل هستند - دای 100٪ توسط ETH پشتیبانی می‌شود.

Aave: یک پروتکل وام دهی غیر‌متمرکز است که برای اولین بار در سال 2017 با عنوان ETHlend از طریق عرضه اولیه توکن (ICO) راه اندازی شد. چیزی که Aave را منحصر به فرد می‌کند این است که نرخ‌های بهره خود را بر اساس نرخ استفاده از استخر نقدینگی مورد نظر تعیین می‌کند.

نکته جالب در مورد Aave این است که شما مجبور نیستید به صورت غیر نقدی وام بگیرید! بنابراین اگر اتریوم را واریز کنید، می‌توانید دارایی رمزنگاری دیگری را دریافت کنید.

Curve Finance: یک بازارساز خودکار (AMM) است. برخلاف سایر DEX‌ها، ثبات را به نوسانات و عدم قطعیت ترجیح می‌دهد. به‌عبارت دیگر، Curve Finance راهی برای کسب بازدهی پایدار و ثابت در مبادلات مطمئن است. Curve Finance ارزان‌ترین کارمزد تراکنش و کمترین سطح نوسان و زیان دائمی را ارائه می‌دهد.

1inch: تمام dApp DEX‌ها را اسکن می‌کند تا کمترین قیمت را برای هر ارز دیجیتال مشخصی پیدا کند. با انجام این کار، می‌تواند به معامله گران، کمترین نقاط ورود را نشان می‌دهد.

Sandbox:  ا نظر طراحی و کارکرد می‌توانید Sandbox را مانند ماین کرافت در نظر بگیرید. می‌توانید بازی‌های خود را در زمین خود بسازید و سپس از مردم برای بازی آنها هزینه دریافت کنید. اگر صاحب زمین هستید، می‌توانید مجموعه NFT خود را نیز داشته باشید.

Decentraland: در مقایسه با Sandbox یک بازی کوچکتر است. می‌توانید با دوستان خود در Decentraland معاشرت کنید، از مکان‌های محبوب بازدید کنید، به معنای واقعی کلمه به خرید بروید، از یک کازینو بازدید کنید، زمین بخرید و آن را به‌عنوان فضای تبلیغاتی به شرکت‌های مورد علاقه خود اجاره کنید. 

Chainlink: اولین و موفق ترین اوراکل برای اتریوم است. اما اوراکل دقیقا چیست؟ اوراکل یک فید داده است که داده‌های خارج از زنجیره را به طور ایمن به یک بلاک چین ارسال می‌کند و بالعکس. اوراکل‌ها اجازه عملکرد پروتکل‌های قدرتمند را می‌دهند.

Brave: یک مرورگر وب جدید و به سرعت در حال رشد است. آنچه مرورگر Brave را متفاوت می‌کند این است که به کاربران خود امکان مشاهده تبلیغات را می‌دهد و اگر مشاهده تبلیغات را تایید کنید، با (BAT) پاداش خواهید گرفت. 

Opensea :توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) به‌عنوان یک طبقه دارایی جایگزین رشد سریعی را در پیش گرفتند. OpenSea از دسامبر 2017 پروژه ای در حال ساخت بود و به‌عنوان یک بازار ثانویه برای NFT‌ها در اتریوم، از نظر حجم معاملات، اولین و بزرگترین بازار است.

 

بخش ۱۲: تاثیر اتریوم بر آینده صنعت بلاکچین

انتقال اتریوم به پروتکل اثبات سهام، کاربران را قادر می‌سازد تا در اعتبارسنجی تراکنش‌ها مشارکت کرده و  بر اساس دارایی‌های اتر خود، در استخراج اتریوم جدید مشارکت کنند، بخشی از ارتقاء قابل توجه پلتفرم اتریوم است. اتریوم اکنون دو لایه دارد. اولین لایه لایه اجراست که تراکنش‌ها و اعتبارسنجی‌ها در آن رخ می‌دهد. لایه دوم لایه اجماع است که در آن گواهی‌ها و زنجیره اجماع حفظ می‌شود.

ارتقاء، به گسترش ظرفیت شبکه اتریوم منجر شد، که در پی ان به رفع مشکلات ازدحام شبکه، افزایش هزینه‌های انرژی، کمک خواهد کرد.

برای رسیدگی به مقیاس‌پذیری، اتریوم به توسعه «شاردینگ» ادامه می‌دهد. Sharding پایگاه داده اتریوم را بین شبکه خود تقسیم می‌کند. این ایده شبیه محاسبات ابری است که در آن کامپیوترها حجم کار را برای کاهش زمان محاسباتی مدیریت می‌کنند. این بخش‌های پایگاه داده کوچک‌تر، shards نامیده می‌شود. Shards اعتبارسنجی‌های همزمان بیشتری را ممکن می کند و مدت زمان مورد نیاز برای دستیابی به اجماع را از طریق فرایندی به نام توافق مشترک کاهش می‌دهند.

Web3 مفهومی است که  که توسط اتریوم پشتیبانی می‌شود زیرا بسیاری از برنامه‌های در حال توسعه از آن استفاده می‌کنند.

اتریوم در بازی و واقعیت مجازی نیز مورد استفاده است. Decentraland یک دنیای مجازی است که از بلاک چین اتریوم برای ایمن سازی موارد موجود در آن جهان استفاده می‌کند. زمین، آواتارها، ابزارهای پوشیدنی، ساختمان‌ها و محیط‌ها همگی از طریق بلاک چین برای ایجاد مالکیت توکن‌سازی می‌شوند.

Axie Infinity بازی دیگری است که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند و دارای ارز دیجیتالی به نام Smooth Love Potion (SLP) است که برای پاداش‌ها و تراکنش‌های درون بازی استفاده می‌شود.

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) در سال 2021 محبوبیت پیدا کردند.

 به طور کلی، توکن‌سازی به یک دارایی، یک توکن دیجیتالی خاص اختصاص می دهد که آن را شناسایی کرده و در بلاک چین ذخیره می‌کند.

این موضوع به اثبات مالکیت کمک می کند زیرا داده‌های رمزگذاری شده آدرس کیف پول مالک را ذخیره می‌کند. NFT را می‌توان معامله کرد یا فروخت و به‌عنوان یک تراکنش در بلاک چین ثبت می‌شود. تراکنش توسط شبکه تأیید می‌شود و مالکیت منتقل می‌شود. NFT‌ها برای انواع دارایی‌ها در حال توسعه هستند. 

برنامه‌هایی که ممکن است در متاورس استفاده کنید، مانند کیف پول، dApp یا دنیای مجازی و ساختمان‌هایی که بازدید می‌کنید، بر روی اتریوم ساخته شده اند.

سازمان‌های مستقل غیر‌متمرکز (DAO)، که یک روش مشارکتی برای تصمیم‌گیری در سراسر یک شبکه توزیع‌شده هستند، در حال توسعه هستند. یک DAO می‌تواند از قراردادها و برنامه‌های کاربردی هوشمند برای جمع‌آوری آرا از اعضای صندوق و خرید سرمایه‌گذاری بر اساس اکثریت آرای گروه استفاده کند، سپس به طور خودکار هر بازدهی را بین اعضا توزیع کند. همه می‌توانند تراکنش‌ها را ببینند و هیچ دخالت شخص ثالثی در رسیدگی به وجوه وجود نخواهد داشت.

نقشی که ارز دیجیتال در آینده ایفا خواهد کرد هنوز به وضوح مشخص نیست. اما می توان گفت اتریوم در آینده امور مالی شخصی و شرکتی و بسیاری از جنبه‌های زندگی مدرن ما، نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

 

نتیجه گیری

بلاک چین اتریوم یک پلتفرم جذاب است که از قابلیت قراردادهای هوشمند نوآورانه برای توانمندسازی برنامه‌های غیر‌متمرکز، در تمام بخش‌های تجاری استفاده می‌کند. Ethereum که توسط Vitalik Buterin و چندین بنیانگذار پیشگام به صنعت ارزدیجیتال معرفی شد، مسیری پرفرازونشیب را از ICO و عرضه اولیه توکن گرفته تا پروژه‌های DeFi (مالی غیر‌متمرکز)، DAO (سازمان خودمختار غیر‌متمرکز)، NFT (توکن‌های غیرقابل تعویض) و لایه 2 برای بهبود مقیاس‌پذیری را پشت‌سر گذاشت. 

بلاک چین و زیرساخت اتریوم از مکانیزم اجماع POW به POS (اثبات سهام) با اشتراک‌گذاری دارایی‌های دیجیتال اعتباردهندگان تغییر کرد. به‌علاوه می توان گفت ارز اتریوم می تواند تأثیرات بزرگ بر CBDC (ارز دیجیتال بانک مرکزی) و بلاک چین‌های سازمانی داشته باشد. پس از سال‌ها رشد نجومی، اتریوم به ارزش بازار 400 میلیارد دلاری رسید که پس از بیت کوین، دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار رمزارز شناخته شد. بلاک چین اتریوم نسبت به بیت کوین، دارای مزایایی مانند پشتیبانی از ماشین مجازی اتریوم (EVM) و قراردادهای هوشمند، موارد استفاده متنوع تر، و پویاتر و کاهش هزینه‌های انرژی با تغییر اجماع از POW به POS است.